عوامل تاثیرگذار بر بیگانگی از کار، روابط و راهکارها

هدف از این پژوهش، تبیین عوامل موثر بر بیگانگی از کار در بین مدرسین دانشکده و آموزشکده­های فنی حرفه­ای است که، به کاهش شکاف مطالعاتی ایجاد شده کمک کند. در این پژوهش نوع روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی از نوع علی است. به دلیل فقدان یک ساختار جامع برای درک بیگانگی از کار، عوامل متعددی همچون ویژگی­های ساختاری تمرکز و رسمیت، ویژگی­های کاری استقلال، تنوع شغلی، جو چالش و خلاقیت، معنادار بودن کار، خود بیانگری یا اظهار وجود، کیفیت روابط کاری و درک عدالت با ابعاد رویه­ای و توزیعی به عنوان عوامل تبیین کننده­ی بیگانگی از کار با استفاده از مدل­سازی معادلات ساختاری مورد پژوهش قرار گرفته­اند. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش، مدرسین دانشکده و آموزشکده­های فنی­حرفه­ای استان گیلان با مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا 492  نفر است که 436 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده­اند. برای جمع آوری داده­ها جهت آزمون فرضیات، از پرسشنامه­ای استفاده شده که توسط نیر و وهرا (2010)، برای سنجش این متغیرها تدوین شده است. برای تحلیل داده­ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که بیگانگی از کار در بین این نمونه وجود دارد، اما میانگین میزان بیگانگی از کار، کمتر از میانگین مورد انتظار است و مهم­ترین و مؤثرترین عوامل پیش بینی کننده­ی بیگانگی از کار در این نمونه به ترتیب عدم درک معنای کار و پس از آن عدم قابلیت کار برای خود بیانگری یا اظهار وجود، مناسب نبودن جو چالش و خلاقیت در محیط کار، کیفیت پایین روابط کاری و ویژگی ساختاری تمرکز در سازمان است.